Bogorodična crkva Ružica je crkva koja se nalazi u severnoistočnom podgrađu Beogradske tvrđave, ispod Zindan-kapije. U doba despota Stefana Lazarevića postojala je stara crkva istog imena, koju su Turci pri osvajanju Beograda 1521. godine porušili. Sadašnja crkva bila je u 18. veku barutni magacin, koji je 1867-69. godine pretvoren u vojnu crkvu.

Tačno vreme kad je ova crkva napravljena i ko je učestvovao u gradnji ni dan danas nije poznato. Jedino što je utvrđeno je da je ovo najstarija beogradska crkva.

Krajem sedamnaestog veka, crkva Ružica je srušena, ali je već pet dana posle oslobađanja od Turaka bio organizovan odbor za obnavljanje crkve. Radovi su brzo završeni, tako da je crkva osveštana posle već deset meseci. Nakon toga su u njoj počela da se vrše bogosluženja.

Po narodnom predanju, Ružica se nalazila na istom mestu kao i sada, jer je narod poštovao izvor Svete Petke, koji je proticao ispod temelja crkve Presvete Bogorodice. Po verovanju su sestre Ružica, Marica i Cveta na prostoru beogradske tvrđave podigle po jednu crkvu koje bi služile kao njihove zadužbine, i nazvale su ih svojim imenom.
Iz Wikipedije, slobodne enciklopedije